គតិបណ្ឌិតប្រតិបត្តិ

Eng. Practical wisdom
Fr. Sagesse pratique

​​បច្ចេកសព្ទរបស់អារីស្តូត (Aristote/Aristotle) សម្រាប់ការពិចារណាដែលនាំទៅដល់សកម្មភាពប្រតិបត្តិ ពោលគឺសំដៅទៅដល់គុណធម៌ដែលកើតចេញពីការពិចារណាអំពីការអនុវត្តត្រឹមត្រូវនូវការយល់ដឹងទូទៅ និងការយល់ដឹងខាងទ្រឹស្តីសីលធម៌ចំពោះករណីជាក់ស្តែងដោយឡែកៗ។

អារីស្តូតនិយាយថា គតិបណ្ឌិតប្រតិបត្តិ គឺជាសភាពពិត និងសមហេតុផលនៃសមត្ថភាព ក្នុងការធ្វើអំពើណាមួយដោយគិតដល់ផលល្អ​ និងអាក្រក់ចំពោះមនុស្ស។

(បញ្ញត្តិនេះ គេប្រើនៅក្នុងទស្សនវិជ្ជាក្រិក បុរាណ សីលវិជ្ជា និង ទស្សនវិជ្ជាស្ដីពីអំពើ [គតិបណ្ឌិតប្រតិបត្តិ=ការពិចារណា=
ការយល់ដឹង=បញ្ញា=ហេតុផលប្រតិបត្តិ=
ការប្រុងប្រយ័ត្ន])។

ដកស្រង់ចេញពី «សទ្ទានុក្រមទស្សនវិជ្ជា ខ្មែរ- អង់គ្លេស-បារាំង» ដែលត្រូវបានរៀបចំដោយគណៈកម្មការទស្សនវិជ្ជានៃក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរ និងបោះពុម្ពផ្សាយដោយទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី នៅឆ្នាំ២០១៩។